۶-حلال و حرام/ «زبان»، گفتار لغو و ناسزا

حضرت علی علیه‌السلام در ماجرای جنگ صفین و ناسزاگویی مسلمانان به طرفداران معاویه، واکنش نشان داده و با بیانی رسا و ماندگار آنان را…

ادامه مطلب …

۵-حلال و حرام/ «زبان»، ستایش و تعریف

بار دانایی و فضیلت انسان هر چه بیش‌تر باشد، سخن‌پراکنی و خود ستایی‌اش کمتر خواهد بود و هرچه بی‌بارتر و توخالی‌تر، سر و صدایش بیشتر می‌شود؛ بدین‌خاطر اولیاء الهی و مربیان اخلاق و تهذیب نفوس…

ادامه مطلب …

۴-حلال و حرام/ «زبان» و افترا به خداوند(قسمت دوم)

خداوند جلّ و أعلی در جواب‌ این پندار و گفتار پوچ می‌فرماید که با هیچ‌کس عهد و پیمان و نسبت خویشاوندی ندارد تا این‌که پس از گناه و جنایت در زمین، از عذاب و عقاب الهی…

ادامه مطلب …

آفَةُ الْإِيمَانِ‏ الشِّرْك

۳-حلال و حرام/ «زبان» و إفترا به خداوند(قسمت اول)

دایره ی تأثیر­گذاری زبان بسیار وسیع بوده، تا جایی که می توان آن را نعمتی ذووجهین و دارای تأثیرات فراوان مثبت و منفی در گذر تاریخ دانست؛ ابزاری همانند تیغ تیز که گاه در دست طبیبی حاذق قرار گرفته و سبب نجات انسانی می شود و گاه در دست زنگی مست، جانی را ستانده است…

ادامه مطلب …

آن کس که سکوت کرد و زبان خویش را نگاه داشت، رهایی یافت.

۲-حلال و حرام/ زبان طاهر

انسان، به هر میزان که از قدرت شناخت و ادراک برخوردار باشد، اما قابلیت بیان آن را نداشته باشد، نمی تواند ارتباط با دیگران را شکل بخشد و از طریق مبادله معلومات و اطلاعات، گره ای را بگشاید…

ادامه مطلب …

وَ حَرَامُهُ حَرَامٌ إِلى‏ يَوْمِ الْقِيَامَة

۱-حلال و حرام/ تشریع، حق الهی

تحلیل و تحریم، در اختیار ذات خداوند تبارک و تعالی است و کسی از این حق برخوردار نیست و اجازه دخالت در این امر را ندارد. قطعیّت این حکم به گونه‌ای است که شخص پیامبر صلى الله‏ علیه‏ و آله‏ نیز حق تحلیل و تحریم چیزی را حتی بر نفس خویش ندارد…

ادامه مطلب …