زاد راه/ تقوا، پیوندها و پیوست ها(بخش دوم)
ایستادگی در برابر گناه و مخالفت با تمایلات نفسانی و نیز بردباری و قدرت تحمل در برابر مصایب و ناگواری های زندگی، سرمایه ای ارزشمند جهت دست یابی به سعادت و رسیدن به مقام شامخ تقوا به شمار می رود…
ایستادگی در برابر گناه و مخالفت با تمایلات نفسانی و نیز بردباری و قدرت تحمل در برابر مصایب و ناگواری های زندگی، سرمایه ای ارزشمند جهت دست یابی به سعادت و رسیدن به مقام شامخ تقوا به شمار می رود…
درباره اهمیت تقوا و ضرورت تحصیل این گوهر ارزنده، در قرآن کریم و احادیث عترت طاهرین علیهم السلام سخنان بی شماری وارد شده است که هر کدام می تواند، جایگاه والا و ممتاز تقوا را تبیین نماید، اما مسأله ای که کمتر به آن توجه شده است، پیوند و ارتباط تنگاتنگ تقوا با عناوین مهمی همچون ایمان، اطاعت، ولایت، اخلاص و … است که بر اهمیت فوق العاده این موضوع دینی افزوده است…
پرهیزکاری دارای دو شرط ضروری است؛ نخست آنکه آدمی حجاب جهل و نادانی را از بین ببرد و آنچه را که برای برخورداری از زندگی سعادت مندانه در دنیا و آخرت نیازمند است، بیاموزد و دیگر اینکه از عمل به آموخته های صحیح، غفلت نورزد و در زندگی خویش به آنچه فرا گرفته جامه ی عمل بپوشاند…
حقیقت تقوا در گرو ارتباط و تعامل صحیح انسان با خدا و مؤمنان تعریف می شود تا یکایک مسلمانان در برابر پروردگار متعال، متواضع بوده و حرمت بندگان شایسته او را پاس بدارند…
واژه ای که از ماده ی علوّ به معنای برتری و رفعت گرفته شده است و چنان چه از حدیث نبی مکرم صلوات الله علیه و آله استفاده می شود، به ویژگی ها و صفاتی اطلاق می گردد که دارای جایگاهی بلند و رفیع هستند…
«مکارم اخلاق» به مجموعه صفاتی اطلاق می گردد که هر فرد با تمرین و کوشش، در صدد تحصیل آن بر آمده و از این طریق به مرتبه ی بزرگواری و علو نفس دست می یابد…
رفعت و اهمیت جایگاه مباحث اخلاقی در متون دین مبین اسلام به گونهای است که ترویج و تبلیغ آن به عنوان یکی از مهم ترین اهداف انبیاء و اولیاء الهی مطرح گردیده است و پیشوایان دین بر این امر تأکید ورزیده اند که در جامعه ی فاقد اخلاق، نه دین، مفهوم واقعی خویش را می یابد و نه دنیای مردم سامانی پیدا می کند…
جامعه ی اهل خیر نیز برخوردار از علائم و نشانه هایی است که در احادیث معصومین علیهم السلام به ویژه نبی مکرم اسلام به آن ها اشاره شده است…
از مهم ترین دل نگرانی ها و دل مشغولی های اولیاء خدا، حتی انبیاء و اوصیاء الهی این بوده است که چه کاری انجام دهند تا پایان عمرشان به خیر و سعادت ختم گردد و دچار سوء عاقبت نشوند؛ زیرا برای کسی تضمینی نسبت به حسن عاقبت، وجود ندارد. این مسأله موجب شده است تا همواره با نگرانی و دلواپسی روبرو باشند که آیا اعمال شان پذیرفته می شود؟ آیا عاقبت به خیر، از این دنیا خواهند رفت؟…
این کتاب آسمانی در دو آیه، نیکی به پدر و مادر را از افتخارات دو پیامبر الهی، بیان می کند که از عظمت مقام و منزلت والدین حکایت می نماید…